วลีหลอน ๆ ที่อิงจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ที่เกิดโรคห่าระบาด มีผู้คนล้มตายมากมายนับหมื่น อีกทั้งในช่วงเวลานั้นไม่มีการนิยมเผาศพในตัวเมือง ทำให้มีการกองศพมากมายเผาไม่ทัน อีกทั้งวัดสระเกษในเวลานั้นอยู่ใกล้กับประตูผี ซึ่งเป็นประตูเดียวที่สามารถนำศพออกนอกเมืองได้ ทำให้ทุกพื้นที่ของวัดสระเกษเต็มไปด้วยศพทุกตารางนิ้ว
แน่นอนว่า มีศพที่ไหน มีแร้งที่นั่น และมีแร้งนับพันมารวมตัวกันเพื่อกินศพ ณ วัดสระเกษในเวลานั้นเอง
ส่วนเรื่องเล่าเปรตวัดสุทัศน์ เกิดขึ้นจากภาพวาดฝาผนังในพระอุโบสภที่ถูกวาดขึ้นในรัชกาลที่ 3 โดยมีจุดประสงค์เพื่อสั่งสอนผู้คน จนกลายเป็นเรื่องเล่าลือปากต่อปากหากใครมาวัดนี้ต้องมาดูภาพนี้ให้ได้นั้นเอง
